الهی ! ما و مرا دریاب

      بارالها ! چه افتخاری است با تو سخن گفتن ، چه عزّتی است با تو ارتباط داشتن ،

                  چه غروری دارد محبّت را از تو گدایی کردن ، چه پشتوانه ی محکمی

                                است به قدرت لایزال تو اتّصال داشتن و . . .

               الهی ! به لطف ، ما را دست گیر و به کرم ، پاي دار ، الهي! حجاب ها

                                          از راه بردار و ما را به ما مگذار .

                     الهي، اگر ستّار العيوب نبودي. ما از رسوايي چه مي‌کرديم؟

                                                                         الهی نا امیدان را امیدی

                                                                                                  یاورم باش نلغزم